zondag 1 mei 2011

At the fights




‘Maar mam! Je vindt het al niet goed als ik in GTA een man in elkaar sla.’
Mijn jongste zoon kijkt me vol ongeloof aan. Hij heeft net van me gehoord dat ik naar een boksgala ga.
‘Ja, dat is waar. Maar jij slaat die man neer om vervolgens zijn mooie, snelle auto af te pakken. Bij het boksen hebben ze van tevoren afgesproken om elkaar te slaan.’, verweer ik me. ‘Dat is heel wat anders.’


Ik lees ‘At the fights’ en dat sluit thematisch mooi aan bij het bezoek aan een bokswedstrijd. Bovendien lijkt me het prachtig om @piektv aan het werk te zien, minstens zo gedreven als de boksers die het onderwerp van haar foto’s vormen. Mijn oudste zoon vindt het wel een interessant experiment en zonder al te veel kennis van zaken begeven we ons naar ‘No way back’ . We verwachten onze ogen uit te kijken. Boksteam Vargas organiseert het gala met veel wedstrijden, zowel voor mannen als vrouwen, met als afsluiting een profpartij tussen Barry Groenteman en Wesley Hertoghe.

Als echte Rookies zien we de boksers die voor het gebouw van de tafeltennisvereniging met hun warming-up bezig zijn aan voor vechtgraag publiek. Piek hebben we al snel gespot, in haar neutrale hoek. Tussen de wedstrijden door kletsen we even, maar voor de rest is Piek hard aan het werk. Vanuit de hoek maakt ze foto’s, vanaf de rand van de ring van dichtbij filmpjes van de boksers en hun verzorgers.

Wat een verschil in karakter zien we bij de boksers. We zijn onder de indruk van de concentratie waarmee ze de stoten plaatsen en de manier waarop ze zich na iedere ronde weer oppeppen voor de volgende. De bloedneuzen doen ons weinig. Wij zijn van de jongste zoon een jeugd vol bloedneuzen en hoofdwonden gewend. Wel verbazen we ons over de regelmaat waarmee een ronde onderbroken moet worden om het bloed af te vegen. Het shirt van één bokser ziet volledig rood, maar de door mijn zoon verwachte KO blijft uit.

Het publiek bestaat vooral uit familie en vrienden van de jeugdige boksers. Aan de VIP-tafels zien we wel kleurrijke figuren. Aan de VIP-tafel bij de ingang bespeuren we Innocent Anyanwu geflankeerd door een vrouw en een bokser of trainer. De laatste doet me aan iemand denken waardoor mijn blik herhaaldelijk die kant op dwaalt en ik ook Innocent mooi kan observeren. Hij is heel rustig en beweegt nauwelijks als hij met zijn kompaan de partijen bespreekt. De man naast hem ondersteunt zijn commentaar met de handen maar zo subtiel dat de stoten niet herkenbaar zijn voor mij, heel anders dan de trainers aan de ring, die uitbundig en luidruchtig zijn.
Aan de VIP-tafel voor ons zit Raymond Joval die zowel Innocent Anyanwu als Barry Groenteman traint. Onze verbeelding wordt nog op gang gebracht als aan deze tafel een zilverkleurige attachékoffer van eigenaar veranderd, maar verder is het een normaal familiesportevenement.

Mijn zoon en ik besluiten dat deze eerste keer niet de laatste zal zijn. In ieder geval willen we Innocent graag eens live in actie zien. We zien hem wegrijden in een mooie, snelle auto waarvan we in het donker merknaam en type niet kunnen vaststellen, maar het lijkt verdacht veel op een Jaguar. Hij heeft er niemand voor in elkaar hoeven slaan, maar hem eerlijk verdiend met boksen.

Links:

Muziek tijdens de pauze Three 6 Mafia - It’s a fight
Foto’s van ‘No way back’ op www.piek.tv