donderdag 13 mei 2010

Kermis: carnaval van het noordwesten

Kermis is voor West-Friesland wat carnaval is voor het zuiden. Ik moest er wel aan wennen toen ik in West-Friesland kwam wonen. Het landschap was kaal, er werd veel gedronken en van het vroege voorjaar tot diep in het najaar waren er kermissen.

Met de op de ene kermis gewonnen muntjes kon op de volgende weer verder worden gespaard voor een grotere prijs, bleek al gauw zodra de kinderen enige weet van de kermis hadden. Iedere kermis gaat vergezeld van een jaarmarkt en kermisborrels. Deze worden in het algemeen bij mensen thuis georganiseerd. Liefhebbers of mensen met grote families doen meerdere borrels per dag aan. De jongeren organiseren meestal gezamenlijk wat grotere kermisborrels. De groei daarvan was door de gemeenten al aan banden gelegd. Vooraf moest toestemming worden gevraagd en er werd gecontroleerd of aan alle voorwaarden zoals openbare toiletten was voldaan.

De kermis in mijn woonplaats is altijd rond Hemelvaart. Op maandag komen de eerste kermiswagens aan. Op dinsdag begint de opbouw. Op woensdag staat alles klaar en woensdagavond begint het ‘indrinken’, de eerste kermisborrels. Overal zie je overdekte terrassen verschijnen. Er zijn optredens in de cafés. De jaarmarkt is op vrijdag en op zaterdag zijn er evenementen zoals een botenrace, waarvan de deelnemers meestal ludiek verkleed aantreden. Met de bouw van de stellage voor de botenrace tegenover een café wordt meestal een maand van tevoren begonnen. Er wordt gewerkt door vrijwilligers die de nodige pauzes nemen aan de overkant.

Dit jaar was er iets veranderd. In een poging een vuist te maken tegen overmatig alcoholgebruik door de jeugd hebben een aantal West-Friese gemeenten de handen ineen geslagen en ferme besluiten afgekondigd zoals vervroegde sluiting van cafés, maar ook een maatregel om grote kermisborrels tegen te gaan. De verontwaardiging hierover was groot en er kwam al gauw verzet dat uitmondde in een petitiewebsite waarvoor mensen uitgenodigd werden zich middels het tekenen tegen de maatregel van de gemeente te verzetten.

De gewoonlijk grootste kermisborrel werd dit jaar verboden en de borrel van onze buurjongen en zijn vrienden kreeg dit jaar als enige een ontheffing, omdat een plaatselijk café bij de organisatie betrokken was. Er stonden vanmiddag dan ook honderden fietsen op onze doodlopende weg. In het dorp trof ik, toen ik een rondje fietste, een grote poster aan op het terrein van de afgelaste grote kermisborrel met het verzoek alsnog de petitie te tekenen. Het is ook eigenlijk wel een rare regeling. Van oudsher ontstaan de meeste relaties hier op de kermis(borrels). Als je dan toch gaat, dan wil je toch zeker de grootste keus?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten